Jak wybrać dobre tło do portretu ?

Dominika Dzikowska

Pozowane zdjęcia z ludźmi zawsze zaczynam robić od końca, czyli od tła. Nieważne, czy to akurat ja się ustawiam, czy fotografuję kogoś innego — po prostu na początku szukam dobrego tła do fotografii portretowej.

Jakie to jest dobre tło portretu?

Najprostsze w obsłudze są oczywiście tła jednolite: biała ściana, gęsty żywopłot, ceglany mur. Fajnie jeśli kolor tła kontrastuje z włosami fotografowanej osoby. Czyli blondyna lepiej ustawić na ciemnym, brunetkę na jasnym.

fot. Barbara Bogacka

Jeśli tło nie jest jednolite, to dobrze, żeby miało w sobie jakąś harmonię, tak jak tu, powtarzające się pnie bambusów, które dodatkowo tworzą fajne obramowanie wokół głowy. 

Miasto i dobre tło do portretu?

Rozejrzyj się wokół siebie, zwróć uwagę na okolicę, którą mijasz, idąc do sklepu czy odprowadzając dziecko do szkoły. Takie miejsca na pierwszy rzut oka wydają się nieciekawe, jednak jako tło do portretu, na które spojrzysz przez obiektyw, mogą dać super efekty.

Tłem może być budynek, o ile nie jest obwieszony bilboardami i pstrokatymi szyldami. Czasem ustawienie osoby na tle drzwi wygląda bardzo fajnie.

Dobrym pomysłem może być np. fotografowanie na tle schodów — też mamy rytm w tle, tyle że poziomych stopni.

fot. Barbara Bogacka

Zwróć uwagę na linie w tle portretowanej osoby

Czy linie, które widzisz za fotografowaną osobą, nie przeszkadzają w odbiorze? Czy prowadzą wzrok do portretowanej osoby? Bo czasem takie linie mogą bardzo pomóc, o ile na przykład nie ucinają portretowanej osobie głowy albo nie wyrastają prosto zza ucha.

Zdjęcia na tle nieba

Czasami wystarczy zmienić perspektywę, np. kucnąć i zrobić zdjęcie bardziej z dołu. Tak żeby większość kadru wypełniało niebo. Kiedy fotografujesz pod światło, zwróć uwagę na parametry ekspozycji, w takim przypadku pierwszy plan. Twarz często bywa niedoświetlona. Możesz skorzystać z korekty ekspozycji lub zmienić tryb pomiaru światła na punktowy.

Zobacz wpis na blogu: Światło w fotografii portretowej

No i na koniec rada z gatunku oczywistych — dobrze, jeśli nasze tło jest po prostu ładne

Czyli lepsza jest gładka elewacja niż np. płot z blachy falistej. Lepsza jest łąka niż chodnik z kostki. Choć oczywiście wiele zależy od naszej koncepcji i np. ściana pomazana sprejem może się fajnie sprawdzić jako tło do portretu przy takich ostrzejszych, rockowych zdjęciach.

Ogólnie cała sztuka polega na tym, żeby to, co widzisz w trójwymiarze, zamienić na płaski dwuwymiarowy obraz. I dokładnie patrzeć, jaka jest relacja między osobą a tłem. Pomaga w tym patrzenie tylko jednym okiem — wtedy widzimy świat bardziej płasko, jak na zdjęciu.